Futbol Topu

Amcaoğlu; benden iki yaş büyük.. kardeş gibi büyüdük.. benlerimize kadar benzeriz de.. ?itin akılsızını yol kocatır? atasözündeki itleriz o zamanlar.. öğlene kadar bizim mahallede, öğleden sonra onların mahalledeyiz.. aradaki yol da az değil, yürüyerek yarım saat.. yürümekten başka alternatifimiz yok değil.. koşuyoruz bazen.. aklımız hep öbür mahallede.. orada ne oynanıyor acaba şimdi?..

Amcam rahmetli, amcaoğluna futbol topu almış bi akşam.. ben de oradayım.. futbol topu yahu.. plastik falan değil.. elimizden bırakmıyoruz.. sanki ayakla oynanmıyor.. gece amcamlarda kaldım tabi.. sabah kahvaltıyı nasıl yaptığımız bilmeden amcaoğlunun koltuğunun altında top, fırladık kızıl toprağa.. kızıl toprakta bizi maçlara almazlar.. orası büyüklerin top alanı.. biz mahalledeki toprak yolda arabalar geçerken dura dura, plastik topla oynuyoruz futbolu.. gerçi beni o maçlara da zor alırlardı ufak tefekliğim yüzünden..

Top amcaoğlunun koltuğunun altında.. top bizim, takımı da biz alıyoruz.. amcaoğlu attı kolunu omzuma, ben ondanım.. rakip aldı bi adam.. seçilen adamlar dizildi yan yana maça başlayacağız.. seçilemeyenler biraz kırgın, yedek olarak bekleyecekler.. top da o zamana kadar yere değmiş değil.. santradayız, amcaoğlu hava atışıyla başlatacak maçı.. bıraktı topu, savurdu tekmesini, dikti topu havaya.. bu kadar mı yamuk vurulur?.. top gitti yandaki bahçenin çitlerinin üzerine düştü.. koştuk topu almaya.. fsssssss diye bi ses geliyor toptan.. patlamış top.. sen misin patlayan.. yardık topu ortadan ikiye.. taktık kafamıza yarıları, attık kolları omuzlara, döndük mahalleye..